-
1 malleoli
мед.сущ. лодыжка; молоточек -
2 malleoli
• malleolus -
3 malleoli
pl. from maleolus -
4 malleoli
s.maléolos. -
5 malleoli
malléoles -
6 fossa malleoli fibulae
Анатомия: ямка латеральной лодыжки (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки)Универсальный англо-русский словарь > fossa malleoli fibulae
-
7 fossa malleoli lateralis
Анатомия: ямка латеральной лодыжки (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки)Универсальный англо-русский словарь > fossa malleoli lateralis
-
8 ligamentum malleoli lateralis anterius
الرباط الكعبي الوحشي الأمامي* * *الرِّباطُ الكَعْبِيُّ الوَحْشِيُّ الأَمامِيّEnglish-Arabic Medical Dictionary > ligamentum malleoli lateralis anterius
-
9 ligamentum malleoli lateralis posterius
الرباط الكعبي الوحشي الخلفي* * *الرِّباطُ الكَعْبِيُّ الوَحْشِيُّ الخَلْفِيُّEnglish-Arabic Medical Dictionary > ligamentum malleoli lateralis posterius
-
10 كعبان
malleoli -
11 كعاب
malleoli -
12 поверхность
ж.surface, facies [NA]суставная поверхность акромиального отростка — articular surface of acromion, facies articularis acromii [NA]
малоберцовая суставная поверхность большеберцовой кости — fibular articular surface of tibia, facies articularis fibularis tibiae [NA]
нижняя суставная поверхность большеберцовой кости — inferior articular surface of tibia, facies articularis inferior tibiae [NA]
мозговая поверхность большого крыла клиновидной кости — cerebral surface of greater wing of sphenoid, facies cerebralis alae majoris [NA]
верхнебоковая поверхность большого мозга — superolateral surface of cerebrum, facies superolateralis cerebri [NA]
полулунная поверхность вертлужной впадины — semilunar surface of acetabulum, facies lunata acetabuli [NA]
суставная поверхность головки малоберцовой кости — articular surface of fibula head, facies articularis capitis fibulae [NA]
задняя суставная поверхность зуба осевого позвонка — posterior articular surface of dens, facies articularis posterior dentis [NA]
передняя суставная поверхность зуба осевого позвонка — anterior articular surface of dens, facies articularis anterior dentis [NA]
акромиальная суставная поверхность ключицы — acromial articular surface of clavicle, facies articularis acromialis claviculae [NA]
суставная поверхность латеральной лодыжки — articular surface of lateral malleolus, facies articularis malleoli lateralis [NA]
поверхность лобкового сращения лонной кости — symphysial surface of pubis, facies symphysialis pubis [NA]
симфизиальная поверхность лобковой кости — medial surface of body of pubic bone, facies symphysialis [NA]
запястная суставная поверхность лучевой кости — carpal articular surface of radius, facies articularis carpea radii [NA]
лодыжковая поверхность малоберцовой кости — malleolar articular surface of fibula, facies articularis malleoli fibulae [NA]
суставная поверхность медиальной лодыжки — articular surface of medial malleolus, facies articularis malleoli tibiae [NA]
крестцово-тазовая поверхность подвздошной кости — sacropelvic surface of ilium, facies sacropelvina ossis ilii [NA]
ушковидная поверхность подвздошной кости — auricular surface of ilium, facies auricularis ossis ilii [NA]
мочеиспускательная поверхность полового члена — urethral surface of penis, facies urethralis penis [NA]
кубовидная суставная поверхность пяточной кости — cuboidal articular surface of calcaneus, facies articularis cuboidea calcanei [NA]
таранная суставная поверхность пяточной кости — talar articular surface of calcaneus, facies articularis talaris calcanei [NA]
грудино-рёберная (передняя) поверхность сердца — sternocostal surface of heart, facies sternocostalis cordis (anterior) [NA]
диафрагмальная (нижняя) поверхность сердца — diaphragmatic surface of heart, facies diaphragmatica (inferior) [NA]
ладьевидная суставная поверхность таранной кости — navicular articular surface of talus, facies articularis navicularis tali [NA]
пяточная суставная поверхность таранной кости — calcaneal articular surface of talus, facies articularis calcanea tali [NA]
- боковая поверхностьмозговая поверхность чешуйчатой части височной кости — cerebral surface of squamous part of temporal bone, facies cerebralis partis squamosae [NA]
- вентральная поверхность
- верхнебоковая поверхность
- верхняя поверхность полушария мозжечка
- верхняя поверхность
- висцеральная поверхность печени
- висцеральная поверхность
- внешняя поверхность
- внутренняя поверхность
- гладкая поверхность
- глазничная поверхность верхней челюсти
- глазничная поверхность
- грудинная суставная поверхность ключицы
- грудино-рёберная поверхность
- губная поверхность
- диафрагмальная поверхность лёгкого
- диафрагмальная поверхность печени
- диафрагмальная поверхность
- дистальная поверхность
- дорсальная поверхность крестца
- дорсальная поверхность лопатки
- дорсальная поверхность
- дыхательная поверхность
- жевательная поверхность
- задняя поверхность век
- задняя поверхность
- задняя пяточная суставная поверхность
- задняя таранная суставная поверхность
- кишечная поверхность матки
- кишечная поверхность
- крестцово-тазовая поверхность
- ладонная поверхность
- лёгочная боковая поверхность сердца
- лёгочная поверхность сердца
- медиальная поверхность большого мозга
- медиальная поверхность лёгкого
- междолевая поверхность лёгкого
- междолевая поверхность
- мозговая поверхность
- надколенная поверхность бедренной кости
- нижняя поверхность большого мозга
- нижняя поверхность полушария мозжечка
- нижняя поверхность языка
- нижняя поверхность
- носовая поверхность верхней челюсти
- носовая поверхность
- носоглоточная поверхность
- опорная поверхность
- передняя поверхность век
- передняя поверхность верхней челюсти
- передняя поверхность надколенника
- передняя поверхность
- передняя пяточная суставная поверхность
- передняя таранная суставная поверхность
- поверхность большого мозга
- поверхность зуба
- поверхность лёгочная
- поверхность разреза
- поверхность соприкосновения
- пограничная поверхность
- подвисочная поверхность верхней челюсти
- подвисочная поверхность
- подколенная поверхность бедренной кости
- подколенная поверхность
- подошвенная поверхность
- полулунная поверхность
- пузырная поверхность матки
- пузырная поверхность
- разгибательная поверхность
- рёберная поверхность лёгкого
- рёберная поверхность лопатки
- ротоглоточная поверхность
- сгибательная поверхность
- суставная поверхность
- тазовая поверхность крестца
- тазовая поверхность
- ушковидная поверхность крестца
- шероховатая поверхность
- щёчная поверхность зуба
- ягодичная поверхность подвздошной кости
- ягодичная поверхность
- язычная поверхность зуба -
13 malleolus
I.Lit., Cels. 8, 3, 29; Vulg. Jud. 4, 21:II.verba mea sunt quasi malleus conterens petram,
id. Jer. 23, 29.—Transf.A.A hammershaped slip, a mallet-shoot for planting:B.malleolus novellus est palmes, innatus prioris anni flagello, cognominatusque a similitudine rei, quod in ea parte, quae deciditur, ex vetere sarmento prominens utrinque, malleoli speciem praebet,
Col. 3, 6, 3; cf. Plin. 17, 21, 35, § 156:malleolos pangere,
to set in, plant, Col. 3, 3, 12; so,deponere,
id. ib.:conserere,
id. 3, 14, 2:demergere,
id. 3, 18, 2:serere sulco, vel scrobe,
Plin. 17, 22, 35, § 169.—In milit. lang., a kind of fire-dart, Amm. 23, 4, 14; cf. Paul. ex Fest. p. 135 Müll.:C.malleoli, manipuli spartei pice contecti, qui incensi aut in muros aut in testudines jaciuntur,
Non. 556, 11 sq.: partim malleolos, partim fasces sarmentorum incensos supra vallum, etc., Sisenn. ap. Non. 556, 13:malleolos et faces ad inflammandam urbem comparare,
Cic. Cat. 1, 13, 32; cf. id. Mil. 24, 64: faces taedamque et malleolos stupae illitos pice parari jubet, Liv 42, 64, 3; cf. id. 38, 6, 2. —The tongue of a shoe-buckle:malleoli ossei vel aerei,
Isid. 19, 34, 10. -
14 ямка латеральной лодыжки
Anatomy: digital fossa (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки), fossa malleoli fibulae (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки), fossa malleoli lateralis (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки), fossa of lateral malleolus (углубление на заднемедиальной поверхности лодыжки, место прикрепления задней таранно-малоберцовой связки)Универсальный русско-английский словарь > ямка латеральной лодыжки
-
15 praesidium
praesidĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] troupes qui gardent un lieu ou une personne: poste, avant-poste, garnison, corps de réserve; garde, escorte. - locum praesidiis confirmare, Cic. Agr. 1.5.16: garnir un lieu de combattants. - Italia tota praesidiis tenetur, Cic. Att. 9, 3, 1: l'Italie entière est occuoée militairement. - praesidium in loco constituere, Caes.: établir une garnison dans un lieu. - praesidium ex oppido educere, Caes. BC. 1, 13: évacuer une place, retirer de la place la garnison. - praesidia deducere, Caes. B. G. 2.33: amener du renfort. - trinis praesidiis occurrere, Tac.: s'avancer en trois corps séparés. - cum praesidio venire, Cic.: venir avec une escorte. - praesidium dare, Nep.: donner une garde. [st1]2 [-] lieu où se tiennent les troupes: poste d'observation, poste de défense; citadelle, fort, position (fortifiée), camp; poste confié à un soldat. - procul in praesidio fuit, ne... Nep. Timol. 1, 4: il s'établit de loin en observation, pour empêcher que... - milites in praesidiis imponere, Caes.: placer des soldats dans des postes. - obsidium coepit per praesidia, Tac. An. 4: il commença le siège en élevant des redoutes. - praesidium munire, Caes.: fortifier une position. - in adversariorum praesidiis occisi, Cic. Rosc. Am. 43: tués dans les rangs ennemis. - praesidium relinquere (praesidio decedere): quitter son poste, déserter son poste. - de praesidio vitae decedere, Cic. Sen. 26, 73: abandonner le poste de la vie. - praesidio alicui esse: servir de défense à qqn, de protection à qqn; défendre qqn, protéger quelqu’un. - esse praesidio impedimentis, Caes.: protéger les bagages. [st1]3 [-] garde, défense, secours, aide, assistance, protection à main armée; ressource, moyen, voie. - ferre praesidium alicui, Liv.: aller au secours de qqn. - ad praesidium regiōnis, Liv.: pour couvrir le pays. - praesidio alicui esse (double dat.): protéger qqn. - milites velut praesidio stetere, Tac.: les soldats furent sous les armes comme pour prêter main-forte. - absque meo praesidio, Plaut.: sans mon aide. - malleoli positi praesidii causā, Col.: marcottes plantées comme réserve. - praesidia dignitati parare, Flor.: chercher des appuis pour soutenir son crédit. - insigne praesidium reis Pollio, Hor.: Pollion, illustre soutien des accusés. - praesidium ad vitam beatam, Cic.: moyen de vivre heureux. - quod satis esset praesidii, dedit, Nep. Them. 8, 5: il lui fournit tout ce qui était nécessaire à sa subsistance. - omnia naturae et doctrinae praesidia, Cic.: toutes les ressources de la nature et de l'art. [st1]4 [-] secours, remède. - praesidio esse morbis (praesidio esse contra morbos), Plin.: être un remède efficace contre les maux.* * *praesidĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] troupes qui gardent un lieu ou une personne: poste, avant-poste, garnison, corps de réserve; garde, escorte. - locum praesidiis confirmare, Cic. Agr. 1.5.16: garnir un lieu de combattants. - Italia tota praesidiis tenetur, Cic. Att. 9, 3, 1: l'Italie entière est occuoée militairement. - praesidium in loco constituere, Caes.: établir une garnison dans un lieu. - praesidium ex oppido educere, Caes. BC. 1, 13: évacuer une place, retirer de la place la garnison. - praesidia deducere, Caes. B. G. 2.33: amener du renfort. - trinis praesidiis occurrere, Tac.: s'avancer en trois corps séparés. - cum praesidio venire, Cic.: venir avec une escorte. - praesidium dare, Nep.: donner une garde. [st1]2 [-] lieu où se tiennent les troupes: poste d'observation, poste de défense; citadelle, fort, position (fortifiée), camp; poste confié à un soldat. - procul in praesidio fuit, ne... Nep. Timol. 1, 4: il s'établit de loin en observation, pour empêcher que... - milites in praesidiis imponere, Caes.: placer des soldats dans des postes. - obsidium coepit per praesidia, Tac. An. 4: il commença le siège en élevant des redoutes. - praesidium munire, Caes.: fortifier une position. - in adversariorum praesidiis occisi, Cic. Rosc. Am. 43: tués dans les rangs ennemis. - praesidium relinquere (praesidio decedere): quitter son poste, déserter son poste. - de praesidio vitae decedere, Cic. Sen. 26, 73: abandonner le poste de la vie. - praesidio alicui esse: servir de défense à qqn, de protection à qqn; défendre qqn, protéger quelqu’un. - esse praesidio impedimentis, Caes.: protéger les bagages. [st1]3 [-] garde, défense, secours, aide, assistance, protection à main armée; ressource, moyen, voie. - ferre praesidium alicui, Liv.: aller au secours de qqn. - ad praesidium regiōnis, Liv.: pour couvrir le pays. - praesidio alicui esse (double dat.): protéger qqn. - milites velut praesidio stetere, Tac.: les soldats furent sous les armes comme pour prêter main-forte. - absque meo praesidio, Plaut.: sans mon aide. - malleoli positi praesidii causā, Col.: marcottes plantées comme réserve. - praesidia dignitati parare, Flor.: chercher des appuis pour soutenir son crédit. - insigne praesidium reis Pollio, Hor.: Pollion, illustre soutien des accusés. - praesidium ad vitam beatam, Cic.: moyen de vivre heureux. - quod satis esset praesidii, dedit, Nep. Them. 8, 5: il lui fournit tout ce qui était nécessaire à sa subsistance. - omnia naturae et doctrinae praesidia, Cic.: toutes les ressources de la nature et de l'art. [st1]4 [-] secours, remède. - praesidio esse morbis (praesidio esse contra morbos), Plin.: être un remède efficace contre les maux.* * *Praesidium, praesidii. Caesar. La garnison des gents de guerre qu'on met en une ville.\Praesidia, pro castris. Cic. Le camp, et le fort.\Praesidium statiuum. Cic. Mortes payes. B.\Agitare praesidium. Tacit. Estre en garnison.\Inutile praesidium ferri. Claud. L'aide des armes.\In meis castris, praesidiisque versaris, mea est ista defensio. Cic. Dedens mon fort.\Praesidium, per translationem. Terent. Tout aide et secours.\Qui praesidia contra feras inuenerunt. Cic. Defense.\Gerere praesidium. Plin. Donner secours et aide.\Praesidium esse alicui. Terent. Luy secourir et aider, Luy estre confort et aide. -
16 malleolus
malleolus ī, m dim. [malleus].—In gardening, a short, set.—In war, a fire-dart, fire-brand: ad inflammandam urbem: malleoli stupae inliti pice, L.* * *fire-dart; brush for burning (Vulgate Prayer of Azariah 1:23) -
17 ignis
īgnis, is, Abl. e u. ī, m. (altind. agnī-h), das Feuer, I) eig.: A) im engern Sinne: 1) im allg.: ignis aëre purior, Ov.: ignis multus, Caes.: vivus ignis, lebendiges Feuer = brennende Kohlen, Vell.: e cavernis maris ignium eruptio, Sen.: versare in igne, am F., Hor.: ignem concipere od. comprehendere, Feuer fangen, Cic. u. Caes.: ignem accendere, Verg.: ignem ab igne capere, Feuer (Licht) am Feuer (Lichte) anzünden, Cic.: operibus ignem inferre, Caes.: alqm igni cremare, necare, interficere, Caes.: dare alimenta igni, Curt.: dare alqd igni, Val. Flacc., ignibus, Prop.: ferro ignique, s. ferrumno. II, 2. – aestivi ignes, Prop.: illi sempiterni ignes, quae sidera et stellas vocatis, Cic.: malleoli ignesque, Feuerstoffe, Auct. b. Alex. – im Bilde, von verderbenbringenden Zuständen od. Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum, Liv.: ne parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv.: et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros, Liv. – 2) insbes.: a) die Feuersbrunst, pluribus simul locis, et iis diversis, ignes coorti sunt, Liv. 26, 27, 5: idem annus gravi igni urbem affecit (suchte heim), Tac. ann. 6, 45. – b) das Wachtfeuer, ignes Thessali, Hor.: ignes fieri prohibuit, Caes.: ignibus exstinctis, Liv. – c) der Feuerbrand, Plur., ignibus armata ingens multitudo facibusque ardentibus tota collucens, Liv.: instrumenta necis ferrumque ignesque parantur, Ov. – d) die Flamme des Scheiterhaufens, der brennende Scheiterhaufen, in ignem ponere, Ter.: alienis ignibus ardent, Ov.: ignes supremi, Begräbnisflamme, Ov. – e) der Feuerstrahl = Blitzstrahl, der Blitz, ignis coruscus, Hor.: Plur., ignes trisulci, rutili, Ov.: elisi nubibus, Ov.: saevi (v. einem Blitz), Ov. – f) das Feuer, Licht der Gestirne, ignes curvati lunae, feurige Sichel, Hor.: ignes minores, die kleinern Lichter des Himmels, die Sterne, Hor. – B) im weitern Sinne: a) die Glut, Hitze, ignes solis, Ov.: u. so siderei, Phoebei, Ov.: diurni, die Tagesglut, Ov.: aëris, Ov. – b) das Feuer, der Glanz, Schimmer, das Funkeln, der Gestirne, Hor.: der Edelsteine, Mart.: der Metalle, Claud.: der Augen, Cic. Tim. 49. – c) das Feuer der Wangen, die Röte, Cic. Tim. 40 M. Stat. Ach. 1, 516: dah. sacer ignis, die sogenannte »Rose«, das »Antoniusfeuer«, od. sonst heftige Entzündungen des Körpers, Verg.: von der Rose (erysipelas) unterschieden, Cels. – II) übtr.: 1) im allg.: quidam divinus ignis ingenii et mentis, Cic. fr.: huic ordini novum ignem subieci, d.i. Grund zum Hasse, Cic.: igni spectatus, der die Feuerprobe ausgehalten, Cic.: ebrietas ignis in igne fuit, der Rausch goß Öl in das Feuer, Ov. – 2) insbes., das leidenschaftliche Feuer, die Glut, a) die Glut der Begeisterung, aetherii ignes, Ov. fast. 1, 473: laurigeri ignes, Stat Ach. 1, 509. – b) das Feuer, die Glut der Liebe, die Liebe, Hor. u. Ov.: castissimi ignes Porciae, Val. Max.: secundus, Liebe, Ehe, Prud.: miseram tuis dicens ignibus uri, Hor. – meton., die Flamme = die geliebte Person selbst (vgl. Prisc. de XII vers. Aen. § 62), Hor. epod. 14, 13: meus ignis, Verg. ecl. 3, 66. Ov. am. 2, 16, 11: tuus ignis, Ov. am. 3, 9, 50. – c) die Zornesglut, Wut, exarsere ignes animo, Verg. Aen. 2, 575: saevos irarum concipit ignes, Val. Flacc. 1, 748. – / Über die Ablative igne u. ignī s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 340 u. 341 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333.
-
18 malleolus
malleolus, ī, m. (Demin. v. malleus), der kleine Hammer, das Hämmerchen, I) eig., Cels. 8, 3. p. 332, 15 D. – Sprichw., esse inter malleum et incudem, Hieron. homil. 3. – II) übtr., wegen der Ähnlichkeit, 1) ein junger Zweig eines Baumes od. Weinstockes, der abgeschnitten worden ist, um in die Erde gesetzt zu werden, ein Fechser, Cic., Colum. u.a. – 2) eine Art Brandpfeile, die auf die Mauern und Häuser einer belagerten Stadt abgeschossen wurden, Cic. u. Liv. – 3) ein Knopf, Knöpfchen, oben an den Sandalen, an dem die Schuhbänder befestigt wurden, malleoli ossei vel aerei, Isid. orig. 19, 34, 10. – / Nbf. malleolum, ī, n., Acta martyr. S. Polycarp. c. 11. Vgl. Löwe Prodr. p. 399 in v. Acisculum (wo malliolum).
-
19 Publicius
Pūblicius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten sind die zwei Brüder L. u. M. Publicii Malleoli, beide Ädilen, von denen der clivus Publicius in Rom, der Hauptaufgang zum Aventinus an der Porta Trigemina, angelegt oder wenigstens erweitert u. gepflastert worden war, Fest. p. 238 (b), 28. Varro LL. 5, 158. Liv. 26, 10, 6; 27, 37, 15. Ov. fast. 5, 288 sqq. – Dav. Pūbliciānus, a, um, publizianisch, locus P., (vermutlich) auf dem clivus Publicius, Cic. ad Att. 12, 38, 4: actio P., die vom Prätor Publicius eingeführte, auf die Fiktion der vollendeten Usukapio gegründete analoge Eigentumsklage des bonae fidei possessor, ICt.
-
20 ignis
īgnis, is, Abl. e u. ī, m. (altind. agnī-h), das Feuer, I) eig.: A) im engern Sinne: 1) im allg.: ignis aëre purior, Ov.: ignis multus, Caes.: vivus ignis, lebendiges Feuer = brennende Kohlen, Vell.: e cavernis maris ignium eruptio, Sen.: versare in igne, am F., Hor.: ignem concipere od. comprehendere, Feuer fangen, Cic. u. Caes.: ignem accendere, Verg.: ignem ab igne capere, Feuer (Licht) am Feuer (Lichte) anzünden, Cic.: operibus ignem inferre, Caes.: alqm igni cremare, necare, interficere, Caes.: dare alimenta igni, Curt.: dare alqd igni, Val. Flacc., ignibus, Prop.: ferro ignique, s. ferrum no. II, 2. – aestivi ignes, Prop.: illi sempiterni ignes, quae sidera et stellas vocatis, Cic.: malleoli ignesque, Feuerstoffe, Auct. b. Alex. – im Bilde, von verderbenbringenden Zuständen od. Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum, Liv.: ne parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv.: et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros, Liv. – 2) insbes.: a) die Feuersbrunst, pluribus simul locis, et iis diversis, ignes coorti sunt, Liv. 26, 27, 5: idem annus gravi igni urbem affecit (suchte heim), Tac. ann. 6, 45. – b) das Wachtfeuer, ignes Thessali, Hor.: ignes fieri prohibuit, Caes.: ignibus exstinctis,————Liv. – c) der Feuerbrand, Plur., ignibus armata ingens multitudo facibusque ardentibus tota collucens, Liv.: instrumenta necis ferrumque ignesque parantur, Ov. – d) die Flamme des Scheiterhaufens, der brennende Scheiterhaufen, in ignem ponere, Ter.: alienis ignibus ardent, Ov.: ignes supremi, Begräbnisflamme, Ov. – e) der Feuerstrahl = Blitzstrahl, der Blitz, ignis coruscus, Hor.: Plur., ignes trisulci, rutili, Ov.: elisi nubibus, Ov.: saevi (v. einem Blitz), Ov. – f) das Feuer, Licht der Gestirne, ignes curvati lunae, feurige Sichel, Hor.: ignes minores, die kleinern Lichter des Himmels, die Sterne, Hor. – B) im weitern Sinne: a) die Glut, Hitze, ignes solis, Ov.: u. so siderei, Phoebei, Ov.: diurni, die Tagesglut, Ov.: aëris, Ov. – b) das Feuer, der Glanz, Schimmer, das Funkeln, der Gestirne, Hor.: der Edelsteine, Mart.: der Metalle, Claud.: der Augen, Cic. Tim. 49. – c) das Feuer der Wangen, die Röte, Cic. Tim. 40 M. Stat. Ach. 1, 516: dah. sacer ignis, die sogenannte »Rose«, das »Antoniusfeuer«, od. sonst heftige Entzündungen des Körpers, Verg.: von der Rose (erysipelas) unterschieden, Cels. – II) übtr.: 1) im allg.: quidam divinus ignis ingenii et mentis, Cic. fr.: huic ordini novum ignem subieci, d.i. Grund zum Hasse, Cic.: igni spectatus, der die Feuerprobe ausgehalten, Cic.: ebrietas ignis in igne fuit, der Rausch goß Öl in das Feuer, Ov. – 2) insbes., das leidenschaftliche————Feuer, die Glut, a) die Glut der Begeisterung, aetherii ignes, Ov. fast. 1, 473: laurigeri ignes, Stat Ach. 1, 509. – b) das Feuer, die Glut der Liebe, die Liebe, Hor. u. Ov.: castissimi ignes Porciae, Val. Max.: secundus, Liebe, Ehe, Prud.: miseram tuis dicens ignibus uri, Hor. – meton., die Flamme = die geliebte Person selbst (vgl. Prisc. de XII vers. Aen. § 62), Hor. epod. 14, 13: meus ignis, Verg. ecl. 3, 66. Ov. am. 2, 16, 11: tuus ignis, Ov. am. 3, 9, 50. – c) die Zornesglut, Wut, exarsere ignes animo, Verg. Aen. 2, 575: saevos irarum concipit ignes, Val. Flacc. 1, 748. – ⇒ Über die Ablative igne u. ignī s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 340 u. 341 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333.
См. также в других словарях:
MALLEOLI — ut habet Nonius, suêre manipuli spartei, pice contecti, qui incensi aut in muros aut in testudines iaciebantur: De iis ita Amm. Marcellin. l. 23. c. 4. Malleoli, inquit, teli genus, figurantur hâc specie: sagitta est cannea inter spiculum et… … Hofmann J. Lexicon universale
Malleoli — Malleolus Mal*le *o*lus, n.; pl. {Malleoli}. [L., dim. of malleus hammer.] 1. (Anat.) A projection at the distal end of each bone of the leg at the ankle joint. The malleolus of the tibia is the internal projection, that of the fibula the… … The Collaborative International Dictionary of English
malleoli — mal·le·o·li (mə leґo li) [L.] genitive and plural of malleolus … Medical dictionary
malleoli — mÉ™ lɪəlÉ™s n. bony projections on either side of the ankle (Anatomy) … English contemporary dictionary
Bursa subcutanea malleoli lateralis — poodinis išorinio plaktukėlio maišelis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Bursa subcutanea malleoli lateralis ryšiai: platesnis terminas – užpakalinės kojos tepaliniai maišeliai ir tepalinės makštys … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Bursa subcutanea malleoli medialis — poodinis vidinio plaktukėlio maišelis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Bursa subcutanea malleoli medialis ryšiai: platesnis terminas – užpakalinės kojos tepaliniai maišeliai ir tepalinės makštys … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Facies articulares malleoli — plaktukėlio sąnarinis paviršius statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Facies articulares malleoli ryšiai: platesnis terminas – išorinis plaktukėlis … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
bursa subcutanea malleoli lateralis — [TA] subcutaneous bursa of lateral malleolus: a bursa between the lateral malleolus and the skin … Medical dictionary
bursa subcutanea malleoli medialis — [TA] subcutaneous bursa of medial malleolus: a bursa between the medial malleolus and the skin … Medical dictionary
facies articularis malleoli lateralis — [TA] articular facet of lateral malleolus: the anterosuperior surface of the lateral malleolus, which articulates with the lateral side of the talus … Medical dictionary
facies articularis malleoli medialis — [TA] articular facet of medial malleolus: the lateral aspect of the medial malleolus, which articulates with the talus … Medical dictionary